Kościół parafialny

W latach 1856 – 1864 został wzniesiony, obok kościoła św. Klemensa, kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który do dziś pełni funkcję kościoła parafialnego w Rzepienniku Biskupim.
Budowniczym kościoła i jego fundatorem był ks. kanonik Józef Ciurkiewicz – ówczesny proboszcz. Budowę wspomogli Ksawera i Adam Szołayscy, którzy ofiarowali drzewo do całej budowy kościoła oraz parafianie. Konsekracja kościoła odbyła się 3 lipca 1904 roku. Dokonał jej ks. biskup sufragan przemyski Karol Fischer. Kościół, zwany „wiejską katedrą” zaprojektował krakowski architekt Antoni Stacherski. Kościół jest orientowany, wzniesiony na planie krzyża, a jego bryła składa się z korpusu głównego, transeptu, dwóch wież i dwóch przybudówek. Zbudowany jest w stylu neogotyckim nawiązującym do francuskich katedr. Budynek kościoła murowany z czerwonej cegły z dodatkiem kamieni nie tynkowany, pokryty blachą, trójnawowy, bazylikowy. Wyposażenie kościoła pochodzi z przełomu XIX i XX w. Neogotyckie wnętrze kościoła w latach 1911 – 1912 pokryto modernistyczną polichromią wykonaną przez Jana Bulasa – ucznia Stanisława Wyspiańskiego. Podstawowym motywem są kwiaty; pospolicie rosnące maki, osty, bławaty, lilie, nasturcje.
Nad przedsionkiem głównego wejścia mieści się masywny chór muzyczny, na którym w 1966 roku zbudowano organy.
Na początku XIX wieku, staraniem ówczesnego kolatora i dziedzica dóbr rzepiennickich plac przykościelny został otoczony parkanem. Po latach parkan zniszczał i zaszła potrzeba budowy nowego. Pracę rozpoczęto w 1914 r. jednak pierwsza wojna światowa przerwała je. Budowę parkanu wznowiono w 1953 r. a zakończono w 1955 r. W rok przed ukończeniem prac w obwodzie ogrodzenia wybudowano kapliczkę – grotę ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP. Natomiast na placu kościelnym znajduje się figura NMP Niepokalanie Poczętej postawiona w 1882 r. na miejscu kaplicy grobowej Szołayskich, z epitafium Szołayskich i ks. Klemensa Schorella. Na wieży kościelnej dzwon z 1581 r. Przed głównym wejściem posągi św. Piotra i św. Pawła – dzieła krakowskiego artysty Piotra Kozakiewicza.
Kościół zachwyca architekturą, wewnątrz pięknie zdobioną polichromią i kolorowymi witrażami, które przedstawiają osoby i miejsca święte. Warto również zwrócić uwagę na ołtarze, ambonę i chrzcielnicę. Ołtarz główny, w formie tryptyku, w centrum posiada płaskorzeźbę Matki Bożej Wniebowziętej w otoczeniu dwóch aniołów. Skrzydła tryptyku podzielone na sześć kwater każde, a w nich płaskorzeźby przedstawiające sceny z życia Matki Bożej. W zwieńczeniu nadstawy znajduje się krzyż i osiem figur świętych. W ołtarzu znajduje się srebrne tabernakulum wykonane w 1942 r w Krakowie.
W ołtarzu bocznym po lewej stronie nawy, w środkowym polu umieszczony jest obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, zwanej „Rzepiennicką”. Jest to barokowy obraz z XVII wieku w złoconej, drewnianej sukience. Dzieło to znane jest również jako obraz Matki Boskiej Śnieżnej Łaskami Słynący, pochodzący z poprzedniego kościoła św. Klemensa.
Ołtarz boczny prawy w nadstawie ma rzeźbę Najświętszego Serca Pana Jezusa a po bokach postacie biskupów: św. Stanisława Szczepanowskiego i św. Wojciecha, natomiast w szczycie umieszczona jest rzeźba przedstawiająca św. Józefa z dzieciątkiem. Rzeźby z prawego ołtarza wykonane zostały w tyrolskich pracowniach w latach 1880-1912.
Warto również zwrócić uwagę na Stacje Męki Pańskiej powieszone na ścianach nawach bocznych. Wykonane były w Wiedniu i zakupione w 1908 r. Dziś dwukrotnie odnowione jaśnieją swym blaskiem. W kościele znajdują. sie też epitafia poświecone pamięci fundatora kościoła ks. Jozefa Ciurkiewicza oraz właścicieli Rzepiennika Biskupiego i Strzyżewskiego rodziny Szołayskich. Ponadto tablica pamiątkowa poświęcona poległym w Dąbrach żołnierzom Armii Krajowej.