OBUDŹ SIĘ POLSKO!
A kiedy dom okradną swoi
i wysprzedają to, co drogie
Zawsze zostanie przecież wiara,
że honor jest podparty Bogiem.
Że póki jeszcze my żyjemy
Bogiem, honorem i Ojczyzną
Nie będą ci, co podle żyją
handlować naszą ojcowizną.
I włóczyć ją po targach świata,
ubraną w darowane stroje,
Bo ona w nas zostanie tutaj,
lepiona żmudnie serca znojem.
I choć nie będzie pozłacana,
od świecidełek taka jasna,
To przecież za to ją kochamy,
że nie jest cudza, ale własna.
OBUDŹ SIĘ POLSKO,
BÓG JEST Z NAMI !
więc nie jesteśmy przecież sami.
Byś zatrwożona wilczym tropem
skamlała prosząc Europę o ochłap,
co nas wstydem pali.
Że już jesteśmy tacy mali,
Ze nie umiemy bez pomocy
stanąć na swoich własnych nogach,
by bronić progu swego domu ?
że już nas Rota nie ostrzega
i nie podniesie w nas odwagi ?
OBUDŹ SIĘ POLSKO! - Gdzie twa duma ?

– OBUDŹ SIĘ POLSKO!- W imię Boga !
On będzie królem na twych drogach
On cię powiedzie poprzez dzieje
I poprzez wrogów mur skruszony
Co będzie znakiem twej obrony,
Gdy trudnych czasów przyjdzie pora.
– OBUDŹ SIĘ POLSKO! - Mocą wiary.